Magnez bierze udział w utrzymaniu homeostazy glukozy. U osób zdrowych wzrost stężenia glukozy we krwi związany jest ze zmniejszeniem stężenia magnezu i odwrotnie – zmniejszenie stężenia glukozy wiąże się ze wzrostem stężenia magnezu. Jest to związane z tym, iż insulina zachowuje się bezpośrednio i pośrednio jako hormon oszczędzający magnez. Jej niedobór zmniejsza wchłanianie magnezu, jego penetracje do tkanek miękkich i reabsoprcję nerkową.

Ułatwia przemieszczanie magnezu w komórce i zwiększa jego dopływ do komórek, w przeciwieństwie do adrenaliny, która ułatwia odpływ magnezu z komórek. Insulina ułatwia przemieszczenie się magnezu z przestrzeni zewnątrzkomórkowej do wewnątrzkomórkowej. Ponadto wydzielanie insuliny z komórek β wysp trzustkowych wymaga obecności magnezu. Badania wielu autorów wykazały niedobór magnezu w przebiegu cukrzycy, zarówno typu I, jak i typu II. Hipomagnezemia w przebiegu cukrzycy jest przykładem niedoboru wskutek wypłukania.

U chorych na cukrzycę ulega zaburzeniu metabolizm magnezu. Insulina zwiększa przechodzenie magnezu, podobnie jak potasu do wnętrza komórek. W czasie leczenia insuliną należy pamiętać o uzupełnianiu nie tylko magnezu, ale i potasu. Przewlekła utrata magnezu w cukrzycy może przyczynić się do powikłań naczyniowych i sercowych. Produkty Asmag mogą być przyjmowane przez diabetyków.